Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door vanderzapig
Inderdaad.
Nu zijn het vijgen na Pasen, maar wat weerhield je enkele jaren geleden om te zeggen: "Ma, Pa, ik zie jullie graag, maar nu staan de leningen op 1%, dus gaan ik en mijn vrouw nu een huis kopen. Laat maar weten wanneer jullie klaar zijn om jullie huis te schenken aan mij en mijn zus. We zullen dat dan verhuren en die inkomsten zullen ons helpen met de afbetaling van onze leningen."
Is het de emotionele waarde van het ouderlijke huis dat jou weerhield?
|
Ik wilde mijn mening doorduwen maar toen begonnen de ruzies. Met deuren gooien. Een half jaar lang niet meer met elkaar spreken omdat we er niet uit kwamen. Pa letterlijk buitengezet omdat hij m'n mening niet respecteerde en bleef doordrammen dat we moesten huren.
De vriendin en ik waren faliekant tegen huren (weggegooid geld) en ik kon in m'n eentje vastgoed kopen. De hele uitdraai was gemaakt bij de bank en ik had het plan voor mijn neus liggen. Toen pa en ma na alle ruzies nog steeds ongelijk kregen en ik op het punt stond te kopen, hebben me ze over de brug gekregen door te zeggen "Als je nog 2 jaar wacht (pensioen -> reizen) verlaten we het ouderlijke huis en dan kun jij het overkopen". Dat was de reden waarom ik destijds niet zelf vastgoed heb gekocht aan 1%.
Vervolgens begon ik geld weg te smijten aan huur. Toen ik daar 1 jaar mee bezig was kwam pa doodleuk vertellen dat hij en ma toch nog zeker 4-5 jaar in het huis zouden blijven. Hij ontkende ineens ook dat hij verteld had dat we zouden switchen. M'n vriendin was erbij toen hij ons dat heeft wijsgemaakt en ze vertrouwt hem daardoor niet meer. Hij heeft ook over heel wat andere zaken gelogen. Zo heeft hij eerst beweerd dat m'n zus huur betaalde toen ze in een ouderlijk pand verbleef. We hebben zelf ontdekt dat hij daarover loog, en vervolgens mochten wij er ook gratis in.
Tevens heeft hij ook 20 jaar lang gezegd dat hij een ontslagpremie van het werk gelijkmatig zou verdelen over de 2 kinderen. In realiteit heeft hij alles aan m'n zus gegeven. Ik zou mijn deel later krijgen, maar ik twijfel eraan.
Naast de 3 eigendommen van m'n ouders, zijn recent ook de grootouders overleden. Hebben een pand van ongeveer 400k nagelaten aan 2 erfgenamen (mijn vader en zijn broer). Ik hoor de grootouders nog zeggen dat de opbrengst bedoeld was om hun kleinkinderen (4, waar ik er 1 van ben) een ruggensteun te geven. Mijn neven hebben via hun vader het deel ontvangen en er huizen mee gezet. Maar mijn ouders hebben hun deel van de verkoop opgestreken, en houden alles zelf. Indien het geld nodig was zou ik dat begrijpen, maar ze bezitten al meerdere panden.
We zijn met 8 kleinkinderen in de hele familie, waarvan ik de oudste ben.
De 7 anderen hebben allemaal gebouwd, allemaal met financiële steun van de ouders. Allemaal met intresten onder 2%. Ik ben inmiddels 40 en heb geen eigendom.
Misschien denken er hier sommigen dat ik claimerig ben over geld van ouders en grootouders. Maar het is wel bedoeld voor kinderen en kleinkinderen. Ik zie geen enkele logische verklaring voor hun gedrag behalve totale controledrang. Ik ben hoogopgeleid en werk me suf, dus het is ook niet dat ik het uitgeef aan domme dingen ofzo.